ช่วงที่สุนัขตั้งท้องและช่วงที่สุนัขให้นมลูกการเปลี่ยนแปลงไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับการกายของพวกเขาเท่านั้น แต่การดำเนินชีวิตของสุนัขเองก็เปลี่ยนไปด้วย หากสุนัขของคุณกำลังอยู่ในช่วงตั้งท้องหรืออยู่ในช่วงให้นมลูก เจ้าของควรให้การเอาใจใส่ดูแลเป็นพิเศษกับความต้องการทางโภชนาการที่เปลี่ยนแปลงของสุนัขตั้งแต่ช่วงที่ตั้งท้อง คลอด และให้นมลูก
โภชนาการและการควบคุมน้ำหนักตัวเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับสุขภาพของแม่สุนัขที่กำลังตั้งท้อง แม้ว่าแม่สุนัขไม่จำเป็นต้องพบสัตวแพทย์บ่อยเหมือนกับคนเรา แต่เจ้าของก็ควรปรึกษาคุณหมอเพื่อขอคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีดูแลสุนัขตั้งท้องอย่างเหมาะสม โดยเฉพาะการป้องกันปัญหาปรสิตทั้งภายในและภายนอกร่างกาย เนื่องจากเป็นอันตรายต่อสุขภาพของแม่สุนัขและลูกตัวน้อย
แน่นอนว่าการตั้งท้องเป็นเรื่องที่น่ายินดี แต่ในขณะเดียวกันการดูแลสุนัขตั้งท้องก็เป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่ต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก ยิ่งในช่วงสัปดาห์แรกของการตั้งท้อง เจ้าของจำเป็นต้องดูแลพวกเค้าอย่างใกล้ชิด
โดยอาการเหล่านี้คืออาการที่บ่งบอกว่าสุนัขของคุณกำลังตั้งท้อง –
น้องหมาตั้งท้องมักจะเหนื่อยง่ายและนอนหลับมากขึ้น ทั้งนี้อาจเป็นเรื่องยากที่จะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในน้องหมาที่ชอบพักผ่อนมากกว่าทำกิจกรรม ในกรณีนี้ให้สังเกตเวลาพวกเค้าเดินว่าเหนื่อยง่ายหรือเหนื่อยเร็วกว่าปกติหรือไม่แทน
พฤติกรรมบางอย่างของน้องหมาตั้งท้องอาจเปลี่ยนแปลงไป เช่น ต้องการความสนใจจากเจ้าของมากขึ้น อยากอยู่ด้วย เข้าหาบ่อยขึ้น แต่บางครั้งพวกเค้าก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัว หากถูกรบกวนก็อาจแสดงท่าทางไม่พอใจหรือหงุดหงิดใส่ได้
การกินอาหารผิดปกติเป็นอีกหนึ่งอาการที่พบได้ในสุนัขตั้งท้อง โดยแม่สุนัขบางตัวอาจกินอาหารน้อยลง มีอาการอาเจียนเป็นครั้งคราวในช่วงแรกหรือในช่วงระหว่างการตั้งท้อง แต่บางตัวก็อาจกินอาหารมากกว่าปกติ และไม่พอใจกับมื้ออาหารทั่วไป ความผิดปกติเหล่านี้เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนในร่างกาย
ความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้อย่างชัดเจนในการตั้งท้องของสุนัขคือหน้าท้องขยายใหญ่ขึ้น อย่างไรก็ตามการขยายตัวของหน้าท้องไม่ได้เกิดขึ้นในทันที แต่จะเริ่มสังเกตเห็นได้ในช่วงปลายของการตั้งท้องแล้ว หากพบว่าหน้าท้องของพวกเค้าใหญ่ขึ้น แนะนำให้รีบพาไปพบสัตวแพทย์ในทันที
น้องหมาตั้งท้องจำเป็นต้องได้รับสารอาหารที่ครบถ้วนและสมดุลในปริมาณที่เหมาะสม รวมถึงควรได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะในเวลาให้อาหาร
ความต้องการพลังงานของน้องหมาตั้งท้องจะสูงขึ้นตามน้ำหนักตัวที่เพิ่มมากขึ้น สัตวแพทย์อาจแนะนำสูตรอาหารที่ให้พลังงานสูง รวมถึงมีไขมัน คาร์โบไฮเดรต และโปรตีนในปริมาณที่เหมาะสม นอกจากสูตรอาหารที่ต้องเลือกอย่างดีแล้ว การกำหนดปริมาณอาหารให้เพียงพอก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน หากให้ปริมาณมากไปก็อาจทำให้แม่สุนัขมีน้ำหนักเกินได้
ระยะเวลาตั้งท้องของสุนัขอยู่ที่ประมาณ 9 สัปดาห์ ในช่วงสัปดาห์ที่ 6 และ 7 ควรดูแลสุนัขตั้งท้องให้ได้รับปริมาณอาหารที่ไม่มากจนเกินไป และควรเปลี่ยนมาให้อาหารสูตรลูกสุนัข เนื่องจากมีพลังงานและสารอาหารมากกว่าสูตรทั่วไป ช่วยให้แม่สุนัขแข็งแรง ได้รับสารอาหารที่จำเป็นอย่างครบถ้วน และพร้อมสำหรับการให้นมลูกตัวน้อย เมื่อเริ่มเข้าสู่สัปดาห์ที่ 9 แม่สุนัขจะอยากอาหารน้อยลง ซึ่งเป็นสัญญาณเตือนว่าพวกเค้าใกล้คลอดเจ้าตัวน้อยออกมาแล้ว
สำหรับแม่สุนัขที่อยู่ในช่วงตั้งท้องและช่วงให้นมลูก การเปลี่ยนแปลงไม่ได้เกิดขึ้นแค่กับสภาพร่างกายเท่านั้น แต่การใช้ชีวิตและความต้องการทางโภชนาการของพวกเค้าก็เปลี่ยนแปลงไปด้วย การดูแลสุนัขตั้งท้องอย่างใกล้ชิดจึงเป็นสิ่งสำคัญมาก
| สัปดาห์ที่ 1 และ 2 |
|
| สัปดาห์ที่ 3 และ 4 |
|
สัปดาห์ที่ 5 และ 6 |
|
สัปดาห์ที่ 7 และ 8 |
|
สัปดาห์ที่ 9 |
|
ก่อนการตั้งท้องของสุนัข:
ก่อนการตั้งท้องของสุนัข เจ้าของควรวางแผน ประเมินสุขภาพร่างกาย และปรึกษาสัตวแพทย์เรื่องการฉีดวัคซีนให้เรียบร้อยเสียก่อน
ซึ่งตามแนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับการใช้วัคซีนในสุนัขและแมว แนะนำให้ฉีดวัคซีนดังต่อไปนี้:วัคซีนป้องกันโรคไข้หัดสุนัข
วัคซีนป้องกันพาร์โวไวรัส
วัคซีนป้องกันไวรัสตับอักเสบ
วัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า (เรบีส์)
หากได้รับการฉีดวัคซีนครบถ้วนตั้งแต่ก่อนตั้งท้องแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องฉีดวัคซีนกระตุ้นเพิ่มเติมอีก ซึ่งสัตวแพทย์เองก็ไม่แนะนำให้ฉีดวัคซีนให้กับแม่สุนัขที่กำลังตั้งท้อง
ความแตกต่างหลักระหว่างสุนัขพันธุ์ใหญ่และสุนัขพันธุ์เล็กในช่วงตั้งท้องคือความต้องการทางโภชนาการ โดยสุนัขพันธุ์เล็กต้องการพลังงานมากกว่าสุนัขพันธุ์ใหญ่ เพื่อบำรุงลูกตัวน้อยในท้องและเพื่อให้มีน้ำนมเพียงพอต่อการเลี้ยงลูก ในช่วงสัปดาห์ที่ 3 แม่หมาตั้งท้องอาจต้องกินอาหารมากขึ้นถึง 3 เท่า เพื่อให้การผลิตน้ำนมเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและเพื่อรักษาน้ำหนักตัวให้สมดุล ส่วนในช่วงใกล้คลอด แม่หมาต้องการสารอาหารและพลังงานมากกว่าน้องหมาทั่วไปถึง 15% - 25%
ทั้งนี้การเลือกสูตรอาหารให้แม่สุนัขตั้งท้องควรพิจารณาจากขนาดของสายพันธุ์ด้วย
หากคุณวางแผนจะเพิ่มจำนวนสมาชิกมะหมา ก่อนการผสมพันธุ์ควรประเมินสุขภาพร่างกายของว่าที่แม่สุนัขเป็นอันดับแรก เนื่องจากร่างกายของพวกเค้าจะมีความต้องการทางโภชนาการและการดูแลเปลี่ยนแปลงไป โดยสุนัขที่มีน้ำหนักไม่เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐาน มักมีความเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพ:
สุนัขที่มีน้ำหนักน้อยกว่าเกณฑ์มักมีปัญหาในการกินอาหารได้ไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกายตัวเองและลูกน้อยในท้อง
สุนัขที่มีน้ำหนักเกินอาจประสบปัญหาคลอดยาก เนื่องจากลูกสุนัขมีขนาดตัวใหญ่เกินไป
เจ้าของต้องมั่นใจว่าแม่สุนัขได้รับสารอาหารที่ครบถ้วนและสมดุลในปริมาณที่เหมาะสม สิ่งนี้จะช่วยให้ว่าที่แม่สุนัขมีน้ำหนักตัวเหมาะสมและมีร่างกายแข็งแรงพร้อมผสมพันธุ์ นอกจากนี้ยังช่วยให้การตั้งท้องไปจนถึงการคลอดและให้นมลูกเป็นไปอย่างราบรื่น
ระยะเวลาตั้งท้องของสุนัขคือเก้าสัปดาห์ ในช่วงแรกสุนัขตั้งท้องจะมีน้ำหนักเพิ่มเพียงเล็กน้อย จนเมื่อเข้าสู่สัปดาห์ที่หก น้ำหนักจะเพิ่มอย่างรวดเร็ว และหลักจากนั้นก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
สุนัขตั้งท้องจะต้องการพลังงานเพิ่มขึ้น โดยจะสะท้อนออกมาในรูปแบบของน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น ความต้องการจะเพิ่มมากขึ้นเมื่อเข้าสู่การตั้งท้องในสัปดาห์ที่ 6 โดยแม่สุนัขจะกินอาหารมากกว่าปกติประมาณ 25% - 50% ในช่วงใกล้คลอด
อาหารที่ดีที่สุดสำหรับแม่สุนัขที่กำลังตั้งท้องและต้องให้นมลูกคือ อาหารคุณภาพดี โภชนาการครบถ้วน และเหมาะสำหรับการเจริญเติบโตในทุกช่วงวัย แม้ว่าโดยทั่วไปจะแนะนำให้กินอาหารสูตรลูกสุนัข แต่อาหารสูตรสำหรับลูกสุนัขพันธุ์ใหญ่อาจไม่ค่อยเหมาะสม เนื่องจากร่างกายของแม่สุนัขมีการเปลี่ยนแปลง ทำให้ต้องการพลังงานและแร่ธาตุแตกต่างจากช่วงปกติ
ควรหลีกเลี่ยงอาหารดิบหรืออาหารที่ไม่ปรุงสุก สามารถให้อาหารสูตรสำหรับสุนัขตั้งท้องหรือสูตรสำหรับลูกสุนัขตามการแนะนำของสัตวแพทย์ โดยไม่จำเป็นต้องให้อาหารเสริมหรือวิตามินเพิ่มเติม
อีกหนึ่งทางเลือกที่ดีสำหรับแม่หมาตั้งท้องคือการให้อาหารสุนัขไอแอมส์™ โปรแอคทีฟ เฮลท์™ สูตรแม่และลูกสุนัข เพราะมีส่วนช่วยในการเพิ่มน้ำนม เสริมสร้างพัฒนาการของลูกสุนัขตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ และยังมีสารอาหารสำคัญอย่างดีเอชเอที่ช่วยในการทำงานของระบบสมองให้ลูกสุนัขมีการเรียนรู้ที่ดีขึ้นด้วย
แม้ว่าหลังคลอดแม่สุนัขจะมีน้ำหนักตัวลดลงแล้ว แต่พวกเค้ายังคงต้องการสารอาหารมากกว่าปกติ ซึ่งความต้องการนี้จะขึ้นอยู่กับจำนวนลูกสุนัขและการให้นม โดยแม่สุนัขอาจต้องการอาหารมากกว่าปกติ 2 - 3 เท่า เพื่อให้มีน้ำนมเพียงพอสำหรับลูกตัวน้อย นอกจากนี้ควรเช็กให้แน่ใจว่าแม่สุนัขได้รับน้ำในปริมาณที่เหมาะสม เพราะมันมีส่วนช่วยในการผลิตน้ำนมด้วยเช่นกัน
เพื่อให้แม่สุนัขที่อยู่ในช่วงให้นมลูกได้รับสารอาหารที่เพียงพอ คุณสามารถลองใช้เทคนิคเหล่านี้ได้:
<ul><li> เลือกให้อาหารที่มีคุณค่าทางอาหารครบถ้วน เช่น อาหารสูตรสำหรับลูกสุนัข
<ul><li> หลีกเลี่ยงการเพิ่มปริมาณอาหารในแต่ละมื้อ แต่ให้เพิ่มจำนวนมื้ออาหารตลอดวันแทน
<ul><li> แนะนำให้เทอาหารเม็ดทิ้งไว้ เพื่อให้แม่สุนัขเข้าถึงได้ตลอดทั้งวัน
ในช่วง 4 - 5 สัปดาห์หลังคลอด ลูกสุนัขจะเริ่มให้ความสนใจในอาหารของแม่ เจ้าตัวน้อยจะกินอาหารอื่นมากขึ้นและดูดนมน้อยลง ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วลูกสุนัขจะหย่านมเมื่ออายุประมาณ 7 - 8 สัปดาห์ ในเวลานี้ร่างกายของแม่สุนัขจะเปลี่ยนไปมีความต้องการพลังงานในระดับปกติ จึงกลับไปกินอาหารสูตรเดิมก่อนการตั้งท้องหรือสูตรทั่วไปได้แล้ว

สุนัขตั้งท้องควรเปลี่ยนมากินอาหารที่ให้พลังงานสูง (ควรเปลี่ยนหลังตั้งท้องได้หนึ่งเดือน) อาหารควรมีปริมาณโปรตีน 22% และปริมาณแคลอรี่ที่ย่อยได้ประมาณ 1600 กิโลแคลอรี
สุนัขที่อยู่ในระหว่างการคลอดลูก มักจะไม่ยอมกินอาหาร เนื่องจากกระบวนการคลอด ทำให้เหนื่อย อ่อนเพลีย ท้องไส้ปั่นป่วน มีอาการอาเจียน และรู้สึกไม่สบายตัว หากให้แม่สุนัขกินอาหารทันทีหลังคลอด พวกเค้าอาจมีอาการอาเจียนได้
สุนัขจะมีโอกาสตั้งท้องสูงเมื่อได้รับการผสมพันธุ์ในช่วงติดสัด ซึ่งจะเกิดขึ้นปีละครั้งหรือสองครั้งขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ สุนัขจะเข้าสู่ช่วงติดสัดเมื่อมีอายุประมาณ 6 เดือน โดยช่วงนี้จะกินเวลาประมาณ 3 สัปดาห์
แม่สุนัขก็อาจมีการคิดถึงลูกตัวน้อยได้ ดังนั้นควรวางแผนการแยกลูกสุนัขจากแม่ให้เรียบร้อยก่อนเริ่มผสมพันธุ์
หลังจากคลอดลูกแล้ว สุนัขสามารถตั้งท้องได้อีกแต่ก็จะขึ้นอยู่กับช่วงติดสัดด้วย ทางที่ดีจึงควรแยกสุนัขตัวผู้ออกห่างจากแม่สุนัขก่อน เพื่อป้องกันการผสมพันธุ์โดยไม่ตั้งใจ
หากผิวหนังและขนของสุนัขมีสุขภาพที่ดีก็มั่นใจได้ว่าสุนัขนั้นก็มีสุขภาพดีเช่นกัน ทั้งนี้เพราะผิวหนังและเส้นขนจะช่วยป้องกันน้ำและความร้อนไม่ให้ออกจากร่างกายของสุนัข และช่วยป้องกันไวรัสและแบคทีเรียเข้าสู่ร่างกายได้อีกด้วย หนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดที่ทำให้มั่นใจได้ว่าผิวหนังและขนของสุนัขจะมีสุขภาพที่ดี ก็คือการให้อาหารที่มีคุณภาพกับสุนัข
สารอาหารอย่างโปรตีน ไขมัน วิตามิน และแร่ธาตุมีความสำคัญต่อผิวหนังและขนของสุนัข ขนสุนัขของคุณประกอบด้วยโปรตีนเกือบทั้งหมด หากอาหารของเขามีโปรตีนปริมาณไม่เพียงพอและไม่มีคุณภาพ ขนอาจหลุดร่วงหรือแห้งกร้านอ่อนแอและเปราะได้ ในทำนองเดียวกัน ผิวของเขาเกิดจากเซลล์แบนที่อัดแน่นด้วยเยื่อหุ้มเซลล์ที่ทำจากโปรตีนและไขมัน หากไม่มีสารอาหารในปริมาณที่เหมาะสม เยื่อหุ้มเซลล์จะอ่อนตัวลงทำให้ น้ำ แบคทีเรียและไวรัสเข้าสู่ร่างกายได้ง่ายขึ้น
ต้องมั่นใจว่าสุนัขของคุณได้รับสารอาหารต่อไปนี้เพื่อให้ขนและผิวหนังของเขาแข็งแรง
สารอาหารเพื่อผิวและขนที่มีสุขภาพดีในสุนัข
กรดอะมิโนที่จำเป็น
โปรตีนพบได้ทั้งส่วนผสมจากสัตว์และพืช อย่างไรก็ตาม โปรตีนจากสัตว์มีกรดอะมิโนจำเป็นทั้งหมดที่สุนัขต้องการในขณะที่โปรตีนจากพืชอาจมีกรดอะมิโนจำเป็นบางชนิดไม่เพียงพอ
กรดไขมัน
ไขมันยังพบได้ในส่วนผสมจากสัตว์และพืชและรวมอยู่ในเซลล์ผิวในรูปแบบของกรดไขมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรดไลโนเลอิกเป็นสิ่งจำเป็นต่อสุขภาพของผิวหนังและขน สุนัขที่มีกรดไลโนเลอิกไม่เพียงพออาจมีอาการเซื่องซึมและขนแห้งขาด ขนร่วง ผิวหนังเหนียวเนอะและเสี่ยงต่อการอักเสบของผิวหนังสูง
กรดไลโนเลอิกพบในไขมันจากไก่และน้ำมันพืช (เช่นข้าวโพดและถั่วเหลือง) การวิจัยของ ไอแอมส์™ ยังพบว่ากรดไขมันในน้ำมันปลาอุดมไปด้วยวิตามินช่วยส่งเสริมสุขภาพผิวและขนที่ดีเยี่ยม
วิตามินและแร่ธาตุต่าง ๆ
สุนัขของคุณต้องการวิตามินและแร่ธาตุเพื่อที่จะนำไปช่วยดูแลให้ผิวและขนที่แข็งแรง วิธีที่ดีที่สุดในการให้สารอาหารเหล่านี้คือ การให้อาหารที่มีวิตามินและแร่ธาตุที่ครบถ้วนและสมดุล แทนที่จะให้อาหารเสริมแก่สุนัข
| วิตามินหรือแร่ธาตุ | ความสำคัญต่อสุขภาพของผิวหนังและขน |
| วิตามิน A | จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและซ่อมแซมผิวหนัง |
| วิตามิน E | ปกป้องเซลล์ผิวจากความเสียหายที่เกิดจากอนุมูลอิสระ |
| วิตามิน C | ช่วยสมานแผล |
| ไบโอติน | ช่วยในการใช้โปรตีนที่มีประโยนช์ |
| ไรโบเฟลวิน (RIBOFLAVIN, B2) | จำเป็นสำหรับการเผาผลาญไขมันและโปรตีน |
| ซิงค์ | จำเป็นสำหรับการเผาผลาญไขมันและโปรตีน |
| คอปเปอร์ | การสร้างเนื้อเยื่อ เม็ดสี และการสังเคราะห์โปรตีน |
อะไรเป็นสาเหตุทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพขนของสุนัข
อาหารอาจเป็นปัจจัยของการเปลี่ยนแปลงของสภาพผิวและการผลัดขน แต่สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดคือ จากฤดูกาลและการเปลี่ยนแปลงช่วงวัย เมื่อใกล้ฤดูหนาว สุนัขส่วนใหญ่จะมีขนหนาเพื่อช่วยรักษาความร้อนและป้องกันอากาศเย็น พวกเขาก็จะผลัดขนหนา ๆ ออกเมื่ออากาศเริ่มอุ่นขึ้น
ลูกสุนัขส่วนใหญ่เกิดมามีขนนุ่มปุย แต่เมื่ออายุมากขึ้นก็จะมีขนที่หยาบมากขึ้น สุนัขที่ตั้งครรภ์หรือกำลังให้นมบุตรอาจมีการผลัดขนหรือขนร่วงได้ ขนสุนัขอาจบางลงและกลายหยาบขึ้นและขาว เมื่อพวกเขาเข้าสู่ช่วงวัยชราเช่นเดียวกับมนุษย์
ไฟเบอร์ในอาหารนั้นจำเป็นแค่ไหน?
ไฟเบอร์มีความสำคัญต่อสุขภาพสุนัข ช่วยในการเคลื่อนอาหารปริมาณมากผ่านทางลำไส้ ไฟเบอร์บางประเภทสามารถย่อยสลายโดยแบคทีเรียในระบบทางเดินลำไส้ กระบวนการนี้สร้างกรดไขมันสายสั้น (SCFA) ซึ่งเป็นแหล่งพลังงานสำคัญสำหรับเซลล์ชั้นบุในลำไส้
สิ่งที่ดีสำหรับคุณอาจไม่ดีสำหรับสุนัข
คนส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับไฟเบอร์ที่อยู่ในอาหาร ประโยชน์ของระดับไฟเบอร์ที่สูงมีผลให้มนุษย์มีวิธีคิดเกี่ยวกับอาหารของตัวเองและอาหารของสุนัข เป็นผลให้ผู้ผลิตอาหารสัตว์บางคนเริ่มคิดเหมือนนักโภชนาการของมนุษย์และทำอาหารที่มีไฟเบอร์สูงสำหรับสุนัข แต่อาหารที่มีไฟเบอร์สูงและระบบทางเดินอาหารที่สั้นของสุนัขนั้นมักจะทำงานร่วมกันได้ไม่ดี ไฟเบอร์ในระดับที่สูงจะทำให้สุนัขเกิดปัญหาในการย่อยอาหารและรบกวนการดูดซึมสารอาหารที่เหมาะสม ซึ่งต่างจากมนุษย์ สุนัขเป็นสัตว์กินเนื้อซึ่งหมายถึงพวกเขาพอใจที่จะกินเนื้อสัตว์มากกว่าการกินอาหารจากพืช
ระดับปริมาณไฟเบอร์และความสามารถในการย่อย
ตลอด 60 ปีของการวิจัยเกี่ยวกับโภชนาการของอาหารสุนัขสูตรพรีเมียม ไอแอมส์™ ได้ศึกษาอาหารเพื่อตอบสนองความต้องการทางโภชนาการพิเศษของสุนัข การวิจัยของ IAMS แสดงให้เห็นว่าระดับไฟเบอร์ดิบที่เหมาะสมสำหรับสุนัขที่มีสุขภาพดีอยู่ในช่วง 1.4 ถึง 3.5% ความสามารถในการย่อยได้ของสารอาหารจะสูงสุดในระดับเหล่านี้
ลักษณะที่สำคัญของไฟเบอร์คือความสามารถในการหมักหรือว่าความสามารถในการย่อยสลายแบคทีเรียที่อยู่ตามปกติในลำไส้ของสุนัขได้ดี การย่อยสลายตัวของไฟเบอร์นี้สร้างกรดไขมันสายสั้นที่ให้พลังงานกับเซลล์ที่เยื่อบุลำไส้ ความสามารถในการบ่อยขึ้นอยู่กับชนิดของไฟเบอร์ด้วย
แหล่งไฟเบอร์ที่ใช้ในอาหารสัตว์ได้แก่ เซลลูโลส บีทพัลป์ และยางไม้และเพกติน
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าไฟเบอร์ที่ย่อยได้โดยจุลินทรีย์ปานกลาง เช่นบีทพัลป์ให้ประโยชน์ด้านพลังงานสำหรับเยื่อบุลำไส้ของสุนัข และเพิ่มขนาดโดยไม่มีผลเสียกับอุจจาระหรือก๊าซมากเกินไป
ใยอาหารสูงและการลดน้ำหนัก
ไฟเบอร์ที่ย่อยได้โดยจุลินทรีย์ได้ไม่ดีในปริมาณสูงจะถูกใช้ในอาหารลดน้ำหนักของสัตว์เลี้ยงเพื่อลดปริมาณแคลอรี่ในอาหาร จากการวิจัยของ ไอแอมส์™ พบว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ดีเพราะไฟเบอร์ในระดับปริมาณมากสามารถลดการย่อยได้ของสารอาหารอื่น ๆ ลงได้ คุณอาจเห็นกองอุจจาระของสุนัขในสนามมากขึ้น เนื่องจากใยอาหารที่ย่อยไม่ได้
ไฟเบอร์ในอาหารสุนัขของ ไอแอมส์™
สิ่งสำคัญที่ต้องจำคือความต้องการไฟเบอร์ของสุนัขไม่เหมือนกันกับของคุณ ไฟเบอร์ เช่น บีทพัลป์ ผ่านการพิสูจน์แล้วว่าจะให้ประโยชน์ทางโภชนาการสำหรับสุนัข อาหารที่มีไฟเบอร์ที่ย่อยโดยจุลินทรีย์ได้ยากในปริมาณสูงช่วยลดปริมาณแคลอรี่แต่ไม่ได้ให้ประโยชน์ทางโภชนาการกับสุนัข
ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดของ IAMS รวมถึง ไอแอมส์™ โปรแอคทีฟ เฮลท์™ สูตรสุนัขโตเป็นสูตรที่มีปริมาณที่เหมาะสมของไฟเบอร์ เพื่อส่งเสริมระบบทางเดินอาหารที่ดีต่อสุขภาพ และเพิ่มความเป็นอยู่ที่ดีของสุนัขของคุณ