ใส่คำที่ต้องการค้นหาข้อมูลสินค้าและบทความด้านล่าง
สำหรับพ่อแม่ของเจ้าตัวน้อยสี่ขา พวกคุณคงอยากรู้ว่า “อาหารสุนัขสามารถเก็บได้นานแค่ไหน?” เชื่อเลยว่ามันเป็นหนึ่งในคำถามชวนสงสัยอันดับต้น ๆ ซึ่งในบทความนี้เราจะบอกข้อควรรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับวันหมดอายุของอาหารสุนัขให้คุณเอง
น้องหมาควรได้รับปริมาณอาหารและพลังงานที่เพียงพอต่อความต้องการในแต่ละวัน โดยเจ้าของสามารถเลือกให้อาหารแบบเม็ดหรือแบบเปียกก็ได้ โดยอาหารเม็ดจะมีความกรุบกรอบ อร่อยเคี้ยวเพลิน ในขณะที่อาหารเปียกจะมีส่วนผสมของชิ้นเนื้อนุ่มและน้ำเกรวี่ที่อุดมไปด้วยธัญพืช วิตามิน และแร่ธาตุ แต่ไม่ว่าจะเป็นอาหารชนิดใด ก็ควรตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีคุณค่าทางโภชนาการครบถ้วนและสมดุล
อาหารสุนัขที่ดีควรมีโปรตีนสูงและควรมีกรดไขมันจำเป็นอย่างโอเมก้า 3 ซึ่งช่วยให้สุขภาพผิวหนังของน้องหมาแข็งแรงและมีเส้นขนนุ่มเงางาม นอกจากนี้อาหารสุนัขควรมีคาร์โบไฮเดรตในปริมาณที่เหมาะสม เพื่อเสริมสร้างการทำงานของระบบทางเดินอาหารและเป็นแหล่งพลังงานที่สำคัญ
สำหรับการให้อาหารน้องหมา สิ่งสำคัญไม่ได้มีเพียงแค่เรื่องคุณค่าทางโภชนาการหรือปริมาณที่เหมาะสมเท่านั้น แต่เจ้าของควรตรวจสอบให้แน่ใจด้วยว่าอาหารยังคงสดใหม่อยู่ การเสิร์ฟอาหารสุนัขที่หมดอายุอาจทำให้เจ้าตัวน้อยได้รับวิตามินและแร่ธาตุที่จำเป็นไม่เพียงพอต่อความต้องการ ดังนั้นจึงควรอ่านฉลากและเช็กวันหมดอายุก่อนตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ทุกครั้ง
ระยะเวลาที่ผลิตภัณฑ์สามารถใช้ได้และเหมาะสำหรับการบริโภคจะเรียกว่าอายุการเก็บรักษา ส่วนวันหมดอายุจะเป็นวันแสดงการสิ้นสุดของคุณภาพของอาหาร โดยหลังจากวันที่กำหนด อาหารอาจเริ่มเน่าเสีย
ซึ่งอาหารสุนัขก็มีวันหมดอายุเช่นเดียวกับอาหารชนิดอื่น ๆ แม้ว่าจะมีการใช้สารกันบูดบางประเภทเพื่อต่ออายุการเก็บรักษาแล้วก็ตาม ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของเหล่าน้องหมาตัวน้อย ผู้ผลิตอาหารสัตว์เลี้ยงจึงกำหนดวันหมดอายุหรือวันที่ควรบริโภคก่อนเอาไว้บนบรรจุภัณฑ์ ตัวอย่างเช่น อาหารกระป๋องที่ยังไม่เปิดจะมีอายุการใช้งาน 2 ปีนับจากวันที่ผลิต ในขณะที่อาหารเม็ดมักมีอายุการเก็บรักษา 12 – 18 เดือน
ตามมาดูผลกระทบจากการเสิร์ฟอาหารหมดอายุให้น้องหมากัน:
หลังจากกินอาหารที่หมดอายุหรือเน่าเสียแล้ว น้องหมามักมีปัญหาเกี่ยวกับระบบทางเดินอาหารเช่นเดียวกับคน อาการเหล่านี้อาจรวมถึงการอาเจียน ท้องเสีย และท้องอืดท้องเฟ้อ อาหารหมดอายุอาจมีแบคทีเรียที่ทำให้จุลินทรีย์ในลำไส้เสียสมดุล ร่างกายจึงขับของเหลวออกมามากขึ้น นอกจากนี้อาหารสุนัขที่หมดอายุอาจมีเชื้อรา เช่น อาเจียนิท็อกซิน ซึ่งอาจทำให้เกิดความผิดปกติของระบบทางเดินอาหารอย่างรุนแรง
โรคโบทูลิซึมจะสร้างความเสียหายแก่ระบบประสาท ส่งผลให้น้องหมามีภาวะกล้ามเนื้ออ่อนแรงหรือเป็นอัมพาต ถือเป็นภาวะที่พบได้ยาก โดยเกิดจากกินอาหารที่ปนเปื้อน สารพิษจะถูกดูดซึมเข้าสู่ลำไส้และเข้าสู่กระแสเลือด ทำให้น้องหมาเป็นอัมพาต
อีกหนึ่งผลกระทบจากการให้อาหารหมดอายุคือการขาดสารอาหาร อาหารที่หมดอายุแล้วมักสูญเสียวิตามินและแร่ธาตุสำคัญไป น้องหมาก็จะได้รับสารอาหารไม่เพียงพอต่อความต้องการในแต่ละวัน ส่งผลให้พวกเค้าอาจมีอาการเซื่องซึม กระดูกผิดปกติ และการทำงานของอวัยวะล้มเหลว ทั้งนี้ปัญหาขาดสารอาหารที่ควรได้รับการแก้ไขโดยทันที
แม้ว่าอาหารจะยังไม่หมดอายุและอยู่ในสภาพที่ดี แต่การจัดเก็บที่ไม่เหมาะสมอาจนำไปสู่การปนเปื้อนและการเสื่อมสภาพได้ ต่อไปนี้คือขั้นตอนการจัดเก็บเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาและถนอมคุณภาพของอาหาร:
การซื้ออาหารจำนวนมากอาจช่วยให้คุณประหยัดเวลาและไม่ต้องเดินทางไปมาบ่อย ๆ แต่การกักตุนอาหารจำนวนมากก็เพิ่มโอกาสเสี่ยงให้อาหารสุนัขของคุณเสียก่อนที่จะบริโภคหมด
สามารถยืดอายุการเก็บรักษาของอาหารเปียกได้โดยเก็บไว้ในช่องแช่แข็ง อาหารกระป๋องที่ยังไม่ได้เปิดควรห่อทับด้วยพลาสติก จากนั้นจึงเก็บไว้ในตู้เย็น
อาจใช้คลิปหนีบเพื่อปิดผนึกถุงอาหารและป้องกันความชื้น สามารถเก็บอาหารไว้ในบรรจุภัณฑ์เดิมได้ แต่ควรจัดเก็บไว้ในพื้นที่ที่เย็นและแห้ง ไม่ค่อยร้อนและมีแสงเพียงเล็กน้อย หลีกเลี่ยงการเปิดบรรจุภัณฑ์ทิ้งไว้นาน ๆ
อาหารสุนัขที่หมดอายุแล้วจะต้องถูกทิ้งทันที โดยอาจนำไปย่อยสลายเป็นปุ๋ยหมักได้
คำตอบสั้น ๆ คือไม่ เมื่ออาหารสุนัขหมดอายุ คุณควรทิ้งทันที อาหารดังกล่าวอาจอยู่ในสภาพที่ไม่น่ากิน และยังเป็นอันตรายต่อสุขภาพของน้องหมาด้วย โดยอาจทำให้พวกเค้ามีอาการอาเจียนหรือท้องเสียได้
โดยทั่วไปจะมีวันหมดอายุระบุบนฉลากผลิตภัณฑ์ สามารถเช็กได้บริเวณด้านข้างหรือด้านล่างของบรรจุภัณฑ์ ทั้งนี้เพื่อไม่ให้อาหารเสียเปล่า ควรบริโภคให้หมดก่อนวันหมดอายุ
อาหารสุนัขแบบเม็ดมักจะเก็บไว้ได้นานถึง 18 เดือนหลังการผลิตหากมีการจัดเก็บอย่างเหมาะสม อย่างไรก็ตาม แนะนำว่าควรบริโภคให้หมดภายใน 6 สัปดาห์หลังจากเปิดบรรจุภัณฑ์
คุณอาจจะแปลกใจที่รู้ว่าอาหารสุนัขแบบเปียกก็มีวันหมดอายุ โดยอายุการเก็บรักษาคือ 2 ปีหลังจากวันที่ผลิต
น้องหมาที่กินอาหารหมดอายุหรือเน่าเสียเข้าไป อาจมีอาการอาเจียนหรือท้องเสีย
หากผิวหนังและขนของสุนัขมีสุขภาพที่ดีก็มั่นใจได้ว่าสุนัขนั้นก็มีสุขภาพดีเช่นกัน ทั้งนี้เพราะผิวหนังและเส้นขนจะช่วยป้องกันน้ำและความร้อนไม่ให้ออกจากร่างกายของสุนัข และช่วยป้องกันไวรัสและแบคทีเรียเข้าสู่ร่างกายได้อีกด้วย หนึ่งในวิธีที่ดีที่สุดที่ทำให้มั่นใจได้ว่าผิวหนังและขนของสุนัขจะมีสุขภาพที่ดี ก็คือการให้อาหารที่มีคุณภาพกับสุนัข
สารอาหารอย่างโปรตีน ไขมัน วิตามิน และแร่ธาตุมีความสำคัญต่อผิวหนังและขนของสุนัข ขนสุนัขของคุณประกอบด้วยโปรตีนเกือบทั้งหมด หากอาหารของเขามีโปรตีนปริมาณไม่เพียงพอและไม่มีคุณภาพ ขนอาจหลุดร่วงหรือแห้งกร้านอ่อนแอและเปราะได้ ในทำนองเดียวกัน ผิวของเขาเกิดจากเซลล์แบนที่อัดแน่นด้วยเยื่อหุ้มเซลล์ที่ทำจากโปรตีนและไขมัน หากไม่มีสารอาหารในปริมาณที่เหมาะสม เยื่อหุ้มเซลล์จะอ่อนตัวลงทำให้ น้ำ แบคทีเรียและไวรัสเข้าสู่ร่างกายได้ง่ายขึ้น
ต้องมั่นใจว่าสุนัขของคุณได้รับสารอาหารต่อไปนี้เพื่อให้ขนและผิวหนังของเขาแข็งแรง
สารอาหารเพื่อผิวและขนที่มีสุขภาพดีในสุนัข
กรดอะมิโนที่จำเป็น
โปรตีนพบได้ทั้งส่วนผสมจากสัตว์และพืช อย่างไรก็ตาม โปรตีนจากสัตว์มีกรดอะมิโนจำเป็นทั้งหมดที่สุนัขต้องการในขณะที่โปรตีนจากพืชอาจมีกรดอะมิโนจำเป็นบางชนิดไม่เพียงพอ
กรดไขมัน
ไขมันยังพบได้ในส่วนผสมจากสัตว์และพืชและรวมอยู่ในเซลล์ผิวในรูปแบบของกรดไขมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรดไลโนเลอิกเป็นสิ่งจำเป็นต่อสุขภาพของผิวหนังและขน สุนัขที่มีกรดไลโนเลอิกไม่เพียงพออาจมีอาการเซื่องซึมและขนแห้งขาด ขนร่วง ผิวหนังเหนียวเนอะและเสี่ยงต่อการอักเสบของผิวหนังสูง
กรดไลโนเลอิกพบในไขมันจากไก่และน้ำมันพืช (เช่นข้าวโพดและถั่วเหลือง) การวิจัยของ ไอแอมส์™ ยังพบว่ากรดไขมันในน้ำมันปลาอุดมไปด้วยวิตามินช่วยส่งเสริมสุขภาพผิวและขนที่ดีเยี่ยม
วิตามินและแร่ธาตุต่าง ๆ
สุนัขของคุณต้องการวิตามินและแร่ธาตุเพื่อที่จะนำไปช่วยดูแลให้ผิวและขนที่แข็งแรง วิธีที่ดีที่สุดในการให้สารอาหารเหล่านี้คือ การให้อาหารที่มีวิตามินและแร่ธาตุที่ครบถ้วนและสมดุล แทนที่จะให้อาหารเสริมแก่สุนัข
| วิตามินหรือแร่ธาตุ | ความสำคัญต่อสุขภาพของผิวหนังและขน |
| วิตามิน A | จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและซ่อมแซมผิวหนัง |
| วิตามิน E | ปกป้องเซลล์ผิวจากความเสียหายที่เกิดจากอนุมูลอิสระ |
| วิตามิน C | ช่วยสมานแผล |
| ไบโอติน | ช่วยในการใช้โปรตีนที่มีประโยนช์ |
| ไรโบเฟลวิน (RIBOFLAVIN, B2) | จำเป็นสำหรับการเผาผลาญไขมันและโปรตีน |
| ซิงค์ | จำเป็นสำหรับการเผาผลาญไขมันและโปรตีน |
| คอปเปอร์ | การสร้างเนื้อเยื่อ เม็ดสี และการสังเคราะห์โปรตีน |
อะไรเป็นสาเหตุทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพขนของสุนัข
อาหารอาจเป็นปัจจัยของการเปลี่ยนแปลงของสภาพผิวและการผลัดขน แต่สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดคือ จากฤดูกาลและการเปลี่ยนแปลงช่วงวัย เมื่อใกล้ฤดูหนาว สุนัขส่วนใหญ่จะมีขนหนาเพื่อช่วยรักษาความร้อนและป้องกันอากาศเย็น พวกเขาก็จะผลัดขนหนา ๆ ออกเมื่ออากาศเริ่มอุ่นขึ้น
ลูกสุนัขส่วนใหญ่เกิดมามีขนนุ่มปุย แต่เมื่ออายุมากขึ้นก็จะมีขนที่หยาบมากขึ้น สุนัขที่ตั้งครรภ์หรือกำลังให้นมบุตรอาจมีการผลัดขนหรือขนร่วงได้ ขนสุนัขอาจบางลงและกลายหยาบขึ้นและขาว เมื่อพวกเขาเข้าสู่ช่วงวัยชราเช่นเดียวกับมนุษย์
ไฟเบอร์ในอาหารนั้นจำเป็นแค่ไหน?
ไฟเบอร์มีความสำคัญต่อสุขภาพสุนัข ช่วยในการเคลื่อนอาหารปริมาณมากผ่านทางลำไส้ ไฟเบอร์บางประเภทสามารถย่อยสลายโดยแบคทีเรียในระบบทางเดินลำไส้ กระบวนการนี้สร้างกรดไขมันสายสั้น (SCFA) ซึ่งเป็นแหล่งพลังงานสำคัญสำหรับเซลล์ชั้นบุในลำไส้
สิ่งที่ดีสำหรับคุณอาจไม่ดีสำหรับสุนัข
คนส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับไฟเบอร์ที่อยู่ในอาหาร ประโยชน์ของระดับไฟเบอร์ที่สูงมีผลให้มนุษย์มีวิธีคิดเกี่ยวกับอาหารของตัวเองและอาหารของสุนัข เป็นผลให้ผู้ผลิตอาหารสัตว์บางคนเริ่มคิดเหมือนนักโภชนาการของมนุษย์และทำอาหารที่มีไฟเบอร์สูงสำหรับสุนัข แต่อาหารที่มีไฟเบอร์สูงและระบบทางเดินอาหารที่สั้นของสุนัขนั้นมักจะทำงานร่วมกันได้ไม่ดี ไฟเบอร์ในระดับที่สูงจะทำให้สุนัขเกิดปัญหาในการย่อยอาหารและรบกวนการดูดซึมสารอาหารที่เหมาะสม ซึ่งต่างจากมนุษย์ สุนัขเป็นสัตว์กินเนื้อซึ่งหมายถึงพวกเขาพอใจที่จะกินเนื้อสัตว์มากกว่าการกินอาหารจากพืช
ระดับปริมาณไฟเบอร์และความสามารถในการย่อย
ตลอด 60 ปีของการวิจัยเกี่ยวกับโภชนาการของอาหารสุนัขสูตรพรีเมียม ไอแอมส์™ ได้ศึกษาอาหารเพื่อตอบสนองความต้องการทางโภชนาการพิเศษของสุนัข การวิจัยของ IAMS แสดงให้เห็นว่าระดับไฟเบอร์ดิบที่เหมาะสมสำหรับสุนัขที่มีสุขภาพดีอยู่ในช่วง 1.4 ถึง 3.5% ความสามารถในการย่อยได้ของสารอาหารจะสูงสุดในระดับเหล่านี้
ลักษณะที่สำคัญของไฟเบอร์คือความสามารถในการหมักหรือว่าความสามารถในการย่อยสลายแบคทีเรียที่อยู่ตามปกติในลำไส้ของสุนัขได้ดี การย่อยสลายตัวของไฟเบอร์นี้สร้างกรดไขมันสายสั้นที่ให้พลังงานกับเซลล์ที่เยื่อบุลำไส้ ความสามารถในการบ่อยขึ้นอยู่กับชนิดของไฟเบอร์ด้วย
แหล่งไฟเบอร์ที่ใช้ในอาหารสัตว์ได้แก่ เซลลูโลส บีทพัลป์ และยางไม้และเพกติน
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าไฟเบอร์ที่ย่อยได้โดยจุลินทรีย์ปานกลาง เช่นบีทพัลป์ให้ประโยชน์ด้านพลังงานสำหรับเยื่อบุลำไส้ของสุนัข และเพิ่มขนาดโดยไม่มีผลเสียกับอุจจาระหรือก๊าซมากเกินไป
ใยอาหารสูงและการลดน้ำหนัก
ไฟเบอร์ที่ย่อยได้โดยจุลินทรีย์ได้ไม่ดีในปริมาณสูงจะถูกใช้ในอาหารลดน้ำหนักของสัตว์เลี้ยงเพื่อลดปริมาณแคลอรี่ในอาหาร จากการวิจัยของ ไอแอมส์™ พบว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ดีเพราะไฟเบอร์ในระดับปริมาณมากสามารถลดการย่อยได้ของสารอาหารอื่น ๆ ลงได้ คุณอาจเห็นกองอุจจาระของสุนัขในสนามมากขึ้น เนื่องจากใยอาหารที่ย่อยไม่ได้
ไฟเบอร์ในอาหารสุนัขของ ไอแอมส์™
สิ่งสำคัญที่ต้องจำคือความต้องการไฟเบอร์ของสุนัขไม่เหมือนกันกับของคุณ ไฟเบอร์ เช่น บีทพัลป์ ผ่านการพิสูจน์แล้วว่าจะให้ประโยชน์ทางโภชนาการสำหรับสุนัข อาหารที่มีไฟเบอร์ที่ย่อยโดยจุลินทรีย์ได้ยากในปริมาณสูงช่วยลดปริมาณแคลอรี่แต่ไม่ได้ให้ประโยชน์ทางโภชนาการกับสุนัข
ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดของ IAMS รวมถึง ไอแอมส์™ โปรแอคทีฟ เฮลท์™ สูตรสุนัขโตเป็นสูตรที่มีปริมาณที่เหมาะสมของไฟเบอร์ เพื่อส่งเสริมระบบทางเดินอาหารที่ดีต่อสุขภาพ และเพิ่มความเป็นอยู่ที่ดีของสุนัขของคุณ
