“ทำความเข้าใจว่ากรดลิโนเลอิก กรดไขมันโอเมก้า-3 และโอเมก้า-6 ในอาหารแมวอย่าง ไอแอมส์™ โปรแอคทีฟ เฮลท์™ แมวโต รสดั้งเดิม และไก่ช่วยบำรุงสุขขนให้แมวคุณได้อย่างไร”
กรดลิโนเลอิกเป็นกรดไขมันโอเมก้า-6 ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ โดยนิยมใช้เป็นวัตถุดิบของอาหารสัตว์เลี้ยง ซึ่งพบได้ใน ข้าวโพด และไขมันไก่ กรดลิโนเอลิกเป็นสารอาหารที่จำเป็นต่อสุนัขและแมว
กรดไขมัน อยู่ในไขมันที่พบในอาหารโดยเกิดจากการรวมตัวของ คาร์บอน ไฮเดนเจน และออกซิเจนในสัดส่วนเฉพาะ กรดไขมันบางกลุ่ม อย่างเช่น โอเมก้า-3 (กรดไขมันที่มีพันธะคู่ระหว่างอะตอมคาร์บอนตำแหน่งที่ 3) และโอเมก้า-6 (กรดไขมันที่มีพันธะคู่ระหว่างอะตอมคาร์บอนตำแหน่งที่ 6) ก็มีความจำเป็นอย่างมากต่อระบบต่าง ๆ ในร่างกายแมว
พันธะคู่ระหว่างอะตอมคาร์บอนตำแหน่งที่ 6 จึงมีชื่อว่า กรดไขมันโอเมก้า-6 มีหน้าที่บำรุงรักษาผิวหนังและขน รวมถึงช่วยให้พัฒนาการเป็นปกติ ทำให้เนื้อเยื่อเซลล์มีโครงสร้างที่ถูกต้อง และดูดซึมวิตามินที่ละลายในไขมัน
กรดลิโนเลอิกเป็นกรดไขมันโอเมก้า-6 ที่สำคัญที่สุด เนื่องจากแมวไม่สามารถผลิตเองได้ ทั้งยังต้องใช้เพื่อผลิตกรดไขมันโอเมก้า-6 ชนิดอื่นอีกด้วย
นอกจากนี้แมวยังต้องการกรดอะราคิโดนิกด้วยเนื่องจากเป็นกรดที่ไม่สามารถผลิตจากกรดลิโนเลอิกได้
อาหารแมวส่วนใหญ่มีปริมาณกรดลิโนเลอิกเกินกว่าที่จำเป็นอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม งานวิจัยไอแอมส์พบว่า ไม่ใช่แค่ปริมาณเท่านั้นที่สำคัญ แต่สัดส่วนระหว่างโอเมก้า-6 และโอเมก้า-3 ก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน
สัดส่วนโอเมก้า-6 ต่อโอเมก้า-3 ที่ดีที่สุดเพื่อสุขภาพผิวหนังและขนที่แข็งแรงในสุนัขและแมวคือระหว่าง 5:1 และ 10:1 ดังนั้น กรดไขมันโอเมก้า-6 ทุก 5-10 หน่วยต้องมีโอเมก้า-3 อย่างน้อย 1 หน่วยเสมอ
อีทอกซีควิน คือ สารต้านอนุมูลอิสระที่สังเคราะห์ขึ้น (ผลิตขึ้นจากสารอื่น) ซึ่งผ่านการอนุมัติเพื่อนำไปใช้งานหลากหลายรูปแบบ และได้รับการควบคุมโดยองค์กรอาหารและยา (FDA) และสมาคมควบคุมการให้อาหารสัตว์เลี้ยงแห่งอเมริกา (AAFCO) เพื่อนำไปใช้ในการถนอมอาหารสำหรับสัตว์เลี้ยง กลุ่มผู้ผลิตอาหารสัตว์เลี้ยงใช้อีทอกซีควินเพื่อป้องกันกลิ่นเหม็นหืนและช่วยรักษาคุณค่าสารอาหารมาเป็นเวลากว่า 35 ปีแล้ว
อีทอกซีควิน สามารถคงรูปอยู่ได้ในอุณหภูมิสูงที่ใช้ในขั้นตอนขึ้นรูปอาหารสัตว์เลี้ยง นอกจากนี้ยังสำคัญต่อการเก็บรักษาไขมันและน้ำมันจากการเสื่อมสภาพ ทำให้จำนวนแคลอรี่ลดลง และลดกลิ่นเหม็นหืน
แม้ในความเป็นจริงงานวิจัยทั้งหมดในปัจจุบันจะพิสูจน์แล้วว่า สามารถใช้อีทอกซีควินในอาหารสัตว์ได้อย่างปลอดภัยเมื่อใช้ในปริมาณที่อนุมัติ แต่ก็ยังมีข่าวลือว่า ข้อมูลดังกล่าวไม่เป็นความจริง
บุคคลที่ต้องการลดความน่าเชื่อถือของอีทอกซีควินมักจะอ้างอิงผลงานวิจัยบางชิ้นที่แสดงความเป็นพิษในสัตว์ที่กินอีทอกซีควิน แต่บุคคลเหล่านี้ลืมประเด็นสำคัญไปว่า สัตว์ในงานวิจัยดังกล่าวได้รับอีทอกซีควินในปริมาณกว่าที่กำหนดไว้ถึง 20-50 เท่าก่อนจะแสดงอาการไม่พึงประสงค์