ใส่คำที่ต้องการค้นหาข้อมูลสินค้าและบทความด้านล่าง
มันขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ของสุนัข แต่โดยทั่วไปแล้วสัตว์เลี้ยงของคุณจะเริ่มแก่ตัวลงเมื่ออายุ 7 ปีขึ้นไป Louise Murray, DVM ผู้อำนวยการโรงพยาบาลสัตว์ Bergh Memorial ASPCA ในนิวยอร์กซิตี้และผู้เขียน Vet Confidential (Ballantine, 2008) บอกคุณถึงสิ่งที่คุณจำเป็นต้องรู้เพื่อให้สุนัขสูงวัยมีความสุข
ในขั้นตอนนี้ Murray แนะนำให้พาสุนัขของคุณไปพบสัตว์แพทย์ปีละสองครั้ง “ สามารถเกิดขึ้นกับ สุนัขแก่ได้มากกว่า ” เธอกล่าว สัตวแพทย์ของคุณจะตรวจเลือดเป็นประจำทุกปีเพื่อทดสอบการทำงานของตับและไต “การค้นพบปัญหาแต่เนิ่นๆมีความสำคัญอย่างยิ่ง” เธอกล่าว สัตว์แพทย์ของคุณจะตรวจหาสาเหตุที่มักจะส่งผลกระทบต่อสุนัขที่มีอายุมาก เช่น โรคโลหิตจาง และโรคข้ออักเสบ
จงให้ความสนใจกับสิ่งที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในพฤติกรรมของสุนัขของคุณ: สุนัขกินน้ำมากขึ้นหรือปัสสาวะในปริมาณมากขึ้นหรือไม่ พฤติกรรมเหล่านี้อาจบ่งบอกถึงปัญหาเกี่ยวกับตับหรือไต การเคลื่อนไหวของลำไส้สุนัขของคุณเปลี่ยนไปหรือไม่ สิ่งนี้อาจบ่งบอกถึงปัญหาทางเดินอาหาร โรคเบาหวาน หรือปัญหาการย่อยอาหารอาจทำให้สุนัขกินมากขึ้น แต่ก็ยังคงน้ำหนักลดอยู่ การรู้รูปแบบพฤติกรรมของสุนัขสามารถช่วยสัตวแพทย์กำหนดแนวทางการรักษาได้อย่างรวดเร็ว
ใช้ยาป้องกันอย่างต่อเนื่อง
ทำความสะอาดฟันของสุนัขทุกวัน ถ้าสุนัขของคุณมีคราบหินปูนสะสมคุณอาจต้องพาเค้าไปพบสัตว์แพทย์ทำความสะอาดให้ ซึ่งคุณต้องคอยอยู่ปลอบใจเค้า
สุนัขของคุณอาจจะกระตือรือร้นน้อยลง ในช่วงนี้การออกกำลังกายปานกลางดีที่สุดสำหรับเค้า อย่าทำให้สุนัขกลายเป็น “นักรบสุดสัปดาห์” หลังจากที่นอนเล่นทั้งวันในวันธรรมดาพร้อมเดินป่าในระยะทาง 10 ไมล์ในวันเสาร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสุนัขสูงวัยที่อาจส่งผลต่อข้อต่อของเค้า
สัตวแพทย์ของคุณหวังว่าคุณจะให้อาหารสูตรสุนัขสูงวัย อย่าง ไอแอมส์™ โปรแอคทีฟ เฮลท์™ ซีเนียร์ พลัส ซึ่งสูตรนี้มีสารอาหารเฉพาะสำหรับสุนัขสูงวัยให้มีสุขภาพที่ดี
โปรตีนเป็นแหล่งที่มาของกรดอะมิโนที่จำเป็นต่อการสร้างเส้นขน ผิวหนัง เล็บ กล้ามเนื้อเอ็น เส้นเอ็น และกระดูกอ่อน นอกจากนี้ยังมีบทบาทสำคัญในการผลิตฮอร์โมน
โปรตีนจากสัตว์และโปรตีนจากพืช
โปรตีนในอาหารสุนัขนั้น มีทั้งที่ได้จากสัตว์และพืช หรือทั้งสองผสมกัน โปรตีนจากสัตว์คุณภาพสูงนั้น มีกรดอะมิโนจำเป็นเพียงพอต่อความต้องการของสุนัข ในขณะที่โปรตีนจากพืชเพียงอย่างเดียวอาจมีกรดอะมิโนจำเป็นแค่บางชนิดเท่านั้น
แหล่งโปรตีนจากสัตว์ที่ใช้ในอาหารสุนัข ได้แก่ ไก่ เนื้อแกะ ปลา และเนื้อวัว
ถึงแม้ว่าอาหารสุนัขมักจะมีส่วนประกอบจากพืชเป็นหลัก แต่สุนัขก็ไม่ใช่สัตว์กินพืช แต่เป็นสัตว์ที่กินทั้งสัตว์และพืชเป็นหลัก พวกเค้าจึงต้องการเนื้อสัตว์เพื่อตอบสนองความต้องการทางโภชนาการที่เฉพาะเจาะจงของพวกเค้าด้วย
สุนัขเป็นสัตว์ตระกูลเดียวกับหมาป่า โคโยตี้ และหมาจิ้งจอก บรรพบุรุษของสุนัขในปัจจุบัน จึงมาจากนักล่าที่กินสัตว์อื่นเพื่ออยู่รอด
โครงสร้างร่างกายของสุนัขบ้านจะยังมีลักษณะคล้ายกับบรรพบุรุษอยู่บ้าง โดยเป็นโครงสร้างที่เหมาะสำหรับการล่าเหยื่อ สุนัขมีฟันขยายใหญ่จึงถูกจัดเป็นสัตว์กินเนื้อ และระบบทางเดินอาหารของพวกเค้าไม่เหมาะกับการย่อยผลิตภัณฑ์จากพืชมากนัก
โปรตีนจากสัตว์ช่วยให้สุนัขมีสุขภาพที่ดี
