IAMS TH
Why You Shouldn’t Supplement Your Dog's Diet
Why You Shouldn’t Supplement Your Dog's Diet

adp_description_block358
ทำไมจึงไม่ควรให้อาหารเสริมกับสุนัข

  • แบ่งปัน

การให้วิตามิน แร่ธาตุและองค์ประกอบทางโภชนาการอื่น ๆ แก่สุนัข มีความสำคัญต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของสุนัข วิธีที่ดีที่สุดคือ การให้อาหารที่ครบถ้วนสมดุล และมีคุณภาพ การให้อาหารเสริมมักทำให้สุนัขเสียสมดุลและอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพมากมาย


เหตุผลว่าทำไมเจ้าของถึงมักให้อาหารเสริมแก่สุนัข

เจ้าของมักให้อาหารเสริมกับสุนัขด้วยเหตุผลที่ต่างกัน:

• เพื่อเพิ่มความอร่อย หรือ ความหลากหลาย
• เพื่อความมั่นใจว่าสุนัขจะได้รับสารอาหารครบถ้วน
• เพื่ออยากที่จะป็นคนที่เตรียมมื้ออาหารให้สุนัขด้วยตัวเอง


การให้อาหารเสริมอาจทำให้อาหารของพวกเค้าไม่สมดุล

นี่คือสิ่งสำคัญที่เจ้าของสัตว์เลี้ยงจะต้องตระหนักว่า อาหารสุนัขที่มีคุณภาพนั้นได้รับการคิดค้นขึ้นมาอย่างรอบคอบต่อความต้องการแคลอรี่ของสัตว์ นอกจากนี้ในอาหารยังมีกรดอะมิโนที่จำเป็น, กรดไขมัน, วิตามินและแร่ธาตุที่จำเป็น สำหรับตามความต้องการทางโภชนาการของสุนัข อาหารคุณภาพดีนั้นมีความครบถ้วนสมดุลอยู่แล้ว เหมาะสำหรับสุนัขแต่ละช่วงวัยหรือสุนัขในทุกไลฟ์สไตล์ การเพิ่มอาหารหรืออาหารเสริมอื่น ๆ อาจทำให้สารอาหารเสียความสมดุลได้

อาหารคุณภาพที่ครบถ้วนและมีความสมดุลสำหรับช่วงวัยหรือไลฟ์สไตล์ที่เฉพาะ การเพิ่มเรื่องที่สนใจตารางหรืออาหารเสริมอื่น ๆ สามารถทำลายสมดุลสารอาหารที่ละเอียดอ่อน


สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับแร่ธาตุและอาหารเสริม

ปฏิกิริยาระหว่างแร่ธาตุต่าง ๆ เป็นสิ่งที่ซับซ้อนมาก โชคดีที่เหล่านักโภชนาการมีความมุ่งมั่นวิจัยมานานหลายปี การวิจัยแสดงให้แห็นว่าไม่ใช่แค่ระดับแร่ธาตุในอาหารมีความสำคัญ แต่รวมถึงความสมดุลที่เหมาะสม แร่ธาตุส่วนเกินชนิดหนึ่งอาจส่งผลต่อการดูดซึมของแร่ธาตุชนิดที่สอง และนำไปสู่การขาดแร่ธาตุชนิดที่สองได้


ปฎิกิริยาที่อาจเกิดขึ้นจากการเสริมอาหารด้วยเนื้อสัตว์


อาหารเสริมทั่วไปคือการเพิ่มเนื้อสัตว์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเนื้อสัตว์มีฟอสฟอรัสมากกว่าแคลเซียม 20 ถึง 40 เท่า การเพิ่มเนื้อสัตว์ลงไปในอาหารที่สมดุล จะทำให้อัตราส่วนแคลเซียมต่อฟอสฟอรัส (หรือ Ca: P) สูงขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาและบำรุงกระดูกที่เหมาะสม

นี่อาจทำให้ร่างกายของสัตว์ดูดซับแคลเซียมจากกระดูกเพื่อรักษาความสมดุล กรณีนี้มักเกิดขึ้นในสัตว์อายุมาก ที่มีการสูญเสียฟัน เนื่องจากการสลายของกระดูกจากกรามล่าง อัตราส่วน Ca: P ควรอยู่ในช่วงระหว่าง 1.1 ถึง 1.4 ส่วนของแคลเซียมต่อฟอสฟอรัส 1 ส่วน


แคลเซียมมากเกินไปไม่ได้ดีเสมอไป

ปริมาณแคลเซียมมากเกินไปเกี่ยวข้องกับโรคกระดูกหลายโรคที่มีผลต่อลูกสุนัขที่กำลังเติบโต เจ้าของลูกสุนัขสายพันธุ์ใหญ่เชื่อว่า ลูกสุนัขของพวกเค้าต้องการแคลเซียมสูงเพื่อการพัฒนากระดูกที่เห มาะสม การเพิ่มโยเกิร์ต คอทเทจชีส หรือแคลเซียมอัดเม็ดลงในอาหารของลูกสุนัขนั้นจะทำให้เสียสมดุลของแร่ธาตุในร่างกาย

จำไว้ว่าลูกสุนัขสายพันธุ์ใหญ่จะกินอาหารมากขึ้นและได้รับแคลเซียมตามที่ร่างกายต้องการโดยกินในสัดส่วนที่แนะนำ วิธีที่ดีที่สุดในการสนับสนุนอัตราการเติบโตตามปกติคือ การให้อาหารสุนัขที่เพียงพอ —แต่ไม่มากเกินไป—และควบคุมปริมาณอาหารให้สมดุล


ควรมั่นใจว่าอาหารสุนัขนั้นสมบูรณ์และสมดุล

สมาคมควบคุมการผลิตอาหารสัตว์แห่งสหรัฐอเมริกา (AAFCO) ควบคุมอุตสาหกรรมอาหารสัตว์เลี้ยงและได้กำหนดข้อกำหนดด้านโภชนาการสำหรับสุนัขและแมว ข้อกำหนดเหล่านี้มีการเผยแพร่เป็นประจำทุกปีใน AAFCO Manual โดยเฉพาะอาหารสัตว์เลี้ยงที่ผ่านเกณฑ์การทดสอบที่เข้มงวดที่กำหนดโดย AAFCO เท่านั้น ที่สามารถใส่ข้อความ 'ครบถ้วนและสมดุล' บนฉลากได้

  • How to Visually Assess Your Dog’s Body Condition
    How to Visually Assess Your Dog’s Body Condition
    adp_description_block319
    เทคนิคการเช็กรูปร่างของสุนัข

    • แบ่งปัน

    การตรวจเช็ครูปร่างของสุนัขอย่างสม่ำเสมอเป็นสิ่งที่สำคัญต่อการประเมินภาวะโภชนาการของสัตว์เลี้ยง โดยเฉพาะในกรณีที่สุนัขมีแนวโน้มว่าจะมีน้ำหนักน้อยเกินไปหรือมากเกินไป พวกเค้าต้องได้รับการตรวจเช็ครูปร่างและประเมินสภาพร่างกายก่อนเลือกวิธีควบคุมน้ำหนักหรือเลือกโภชนาการที่เหมาะสม
     

    แผนภูมิสภาพร่างกายสุนัข

    สุนัขที่ขาดอาหาร

    เห็นกระดูกซี่โครง กระดูกสันหลัง และกระดูกเชิงกรานได้อย่างชัดเจน ไม่มีไขมันใต้ผิวหนัง ช่วงเอวคอด มองไม่เห้นหน้าท้อง

    สุนัขที่อยู่ในภาวะผอมหรือมีน้ำหนักน้อยเกินไป

    เห็นกระดูกซี่โครงได้อย่างชัดเจน มีไขมันใต้ผิวหนังเพียงเล็กน้อย สามารถเห็นส่วนเว้าช่วงเอวได้ชัดเจนเมื่อมองจากด้านบน และหน้าท้องแฟ่บเมื่อมองจากด้านข้าง

    สุนัขที่มีรูปร่างสมส่วน

    สามารถมองเห็นกระดูกซี่โครงได้ แต่ไม่ได้เห็นชัด เห็นช่วงเอวคอดเล็กน้อยเมื่อมองจากด้านข้าง มีหน้าท้องยื่นออกมาเล็กน้อย แต่ยังเห็นส่วนเว้าที่ชัดเจาเมื่อมองจากด้านข้าง

    สุนัขอยู่ในภาวะน้ำหนักเกิน

    มองเห็นชั้นไขมันบริเวณซี่โครง แต่ยังคงเห็นกระดูกซี่โครงอยู่บ้าง เอวหาย มองเห็นเป็นทรงกลม มีหน้าท้องยื่นออกมา

    สุนัขอยู่ในภาวะอ้วนจนอาจทำให้เกิดโรค

    ไม่สามารถมองเห็นกระดูกซี่โครงและกระดูกสันหลัง มีชั้นไขมันปกคลุมอย่างชัดเจน ไม่มีส่วนเว้าตรงช่วงเอว หน้าท้องย้อย ลงพุง

    body chart
Close modal