ใส่คำที่ต้องการค้นหาข้อมูลสินค้าและบทความด้านล่าง
การให้วิตามิน แร่ธาตุและองค์ประกอบทางโภชนาการอื่น ๆ แก่สุนัข มีความสำคัญต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของสุนัข วิธีที่ดีที่สุดคือ การให้อาหารที่ครบถ้วนสมดุล และมีคุณภาพ การให้อาหารเสริมมักทำให้สุนัขเสียสมดุลและอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพมากมาย
เจ้าของมักให้อาหารเสริมกับสุนัขด้วยเหตุผลที่ต่างกัน:
• เพื่อเพิ่มความอร่อย หรือ ความหลากหลาย
• เพื่อความมั่นใจว่าสุนัขจะได้รับสารอาหารครบถ้วน
• เพื่ออยากที่จะป็นคนที่เตรียมมื้ออาหารให้สุนัขด้วยตัวเอง
นี่คือสิ่งสำคัญที่เจ้าของสัตว์เลี้ยงจะต้องตระหนักว่า อาหารสุนัขที่มีคุณภาพนั้นได้รับการคิดค้นขึ้นมาอย่างรอบคอบต่อความต้องการแคลอรี่ของสัตว์ นอกจากนี้ในอาหารยังมีกรดอะมิโนที่จำเป็น, กรดไขมัน, วิตามินและแร่ธาตุที่จำเป็น สำหรับตามความต้องการทางโภชนาการของสุนัข อาหารคุณภาพดีนั้นมีความครบถ้วนสมดุลอยู่แล้ว เหมาะสำหรับสุนัขแต่ละช่วงวัยหรือสุนัขในทุกไลฟ์สไตล์ การเพิ่มอาหารหรืออาหารเสริมอื่น ๆ อาจทำให้สารอาหารเสียความสมดุลได้
อาหารคุณภาพที่ครบถ้วนและมีความสมดุลสำหรับช่วงวัยหรือไลฟ์สไตล์ที่เฉพาะ การเพิ่มเรื่องที่สนใจตารางหรืออาหารเสริมอื่น ๆ สามารถทำลายสมดุลสารอาหารที่ละเอียดอ่อน
ปฏิกิริยาระหว่างแร่ธาตุต่าง ๆ เป็นสิ่งที่ซับซ้อนมาก โชคดีที่เหล่านักโภชนาการมีความมุ่งมั่นวิจัยมานานหลายปี การวิจัยแสดงให้แห็นว่าไม่ใช่แค่ระดับแร่ธาตุในอาหารมีความสำคัญ แต่รวมถึงความสมดุลที่เหมาะสม แร่ธาตุส่วนเกินชนิดหนึ่งอาจส่งผลต่อการดูดซึมของแร่ธาตุชนิดที่สอง และนำไปสู่การขาดแร่ธาตุชนิดที่สองได้
อาหารเสริมทั่วไปคือการเพิ่มเนื้อสัตว์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเนื้อสัตว์มีฟอสฟอรัสมากกว่าแคลเซียม 20 ถึง 40 เท่า การเพิ่มเนื้อสัตว์ลงไปในอาหารที่สมดุล จะทำให้อัตราส่วนแคลเซียมต่อฟอสฟอรัส (หรือ Ca: P) สูงขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาและบำรุงกระดูกที่เหมาะสม
นี่อาจทำให้ร่างกายของสัตว์ดูดซับแคลเซียมจากกระดูกเพื่อรักษาความสมดุล กรณีนี้มักเกิดขึ้นในสัตว์อายุมาก ที่มีการสูญเสียฟัน เนื่องจากการสลายของกระดูกจากกรามล่าง อัตราส่วน Ca: P ควรอยู่ในช่วงระหว่าง 1.1 ถึง 1.4 ส่วนของแคลเซียมต่อฟอสฟอรัส 1 ส่วน
ปริมาณแคลเซียมมากเกินไปเกี่ยวข้องกับโรคกระดูกหลายโรคที่มีผลต่อลูกสุนัขที่กำลังเติบโต เจ้าของลูกสุนัขสายพันธุ์ใหญ่เชื่อว่า ลูกสุนัขของพวกเค้าต้องการแคลเซียมสูงเพื่อการพัฒนากระดูกที่เห มาะสม การเพิ่มโยเกิร์ต คอทเทจชีส หรือแคลเซียมอัดเม็ดลงในอาหารของลูกสุนัขนั้นจะทำให้เสียสมดุลของแร่ธาตุในร่างกาย
จำไว้ว่าลูกสุนัขสายพันธุ์ใหญ่จะกินอาหารมากขึ้นและได้รับแคลเซียมตามที่ร่างกายต้องการโดยกินในสัดส่วนที่แนะนำ วิธีที่ดีที่สุดในการสนับสนุนอัตราการเติบโตตามปกติคือ การให้อาหารสุนัขที่เพียงพอ —แต่ไม่มากเกินไป—และควบคุมปริมาณอาหารให้สมดุล
สมาคมควบคุมการผลิตอาหารสัตว์แห่งสหรัฐอเมริกา (AAFCO) ควบคุมอุตสาหกรรมอาหารสัตว์เลี้ยงและได้กำหนดข้อกำหนดด้านโภชนาการสำหรับสุนัขและแมว ข้อกำหนดเหล่านี้มีการเผยแพร่เป็นประจำทุกปีใน AAFCO Manual โดยเฉพาะอาหารสัตว์เลี้ยงที่ผ่านเกณฑ์การทดสอบที่เข้มงวดที่กำหนดโดย AAFCO เท่านั้น ที่สามารถใส่ข้อความ 'ครบถ้วนและสมดุล' บนฉลากได้
สุนัขพันธุ์เล็กจะเข้าสู่ช่วงสูงวัยเมื่อมีอายุประมาณ 7 ปี (5 ปีสำหรับสุนัขพันธุ์ใหญ่) มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเค้าจะอยู่ได้นานถึง 15 ปี ในขณะที่สุนัขของคุณเข้าสู่ช่วงสูงวัย พวกเค้าจะทำกิจกรรมน้อยลง และมีโอกาสเสี่ยงเป็นโรคข้ออักเสบ โรคเบาหวาน และโรคไต
Tom Carpenter DVM ประธานสมาคมโรงพยาบาลสัตว์อเมริกันกล่าวไว้ว่า การติดตามพฤติกรรมการกินของสุนัขที่มีอายุมากนั้นเป็นเรื่องสำคัญ โดยทั่วไปสุนัขที่มีอายุมากไม่ต้องการโปรตีน โซเดียม และฟอสฟอรัสมาก แต่ทั้งนี้จะขึ้นอยู่สุนัขแต่ละตัวด้วย
สุนัขสูงวัยบางตัวมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วน เพื่อทดสอบว่าสุนัขของคุณมีน้ำหนักที่เหมาะสมหรือไม่ ให้ขยับมือสัมผัสไปที่ข้างลำตัวของพวกเค้า หากคุณรู้สึกถึงกระดูกซี่โครงถือว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ แต่ถ้าคุณรู้สึกว่ามีชั้นไขมันปกคลุมหรือสังเกตเห็นหน้าท้องกลมอย่างเห็นได้ชัด แปลว่าพวกเค้าอาจมีน้ำหนักเกินแล้ว การออกกำลังกายยังคงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสุนัขสูงวัย และหากพวกเค้ามีน้ำหนักเพิ่มขึ้น คุณอาจต้องการอาหารสูตรสำหรับควบคุมน้ำหนักที่มีไขมันต่ำ มีน้ำมันปลาที่อุดมไปด้วยวิตามิน (ไอแอมส์™ โปรแอคทีฟ เฮลท์™ สูตรสุนัขสูงวัยเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ดีเลยล่ะ)
สุนัขบางตัวอาจมีนิสัยเลือกกินและน้ำหนักลดลง Carpenter กล่าวว่า สุนัขที่อายุมากอาจต้องการอาหารที่มีแคลอรี่มากขึ้น และอาจสูญเสียความสามารถในการดมกลิ่น รวมถึงเคี้ยวอาหารได้ยากขึ้น เพื่อให้ง่ายต่อการเคี้ยว คุณสามารถใช้วิธีผสมน้ำอุ่นเข้ากับอาหารเม็ดได้ นอกจากนี้สุนัขสูงวัยยังมีโอกาสมีภาวะขาดน้ำได้ อย่าลืมเตรียมน้ำสะอาดไว้ให้พวกเค้าด้วยล่ะ
ทั้งนี้หากสุนัขของคุณน้ำหนักขึ้นหรือลงแบบฉับพลัน นั่นอาจเป็นสัญญาณเตือนของโรคร้าย ควรรีบพาไปพบสัตวแพทย์
